Banjer, het gastgezin verteld

Banjer is een zwarte labrador reu.

geboren 18-1-2020

sinds 16-3-2020 in het gastgezin, 

Petra gaat hier haar ervaringen met Banjer delen. Hoe is het om gastgezin te zijn? Hoe werkt het precies?
Maar vooral... de ervaringen van Banjer!
Veel leesplezier!

25-1-2021
Banjer heeft zijn vooropleiding met groot plezier afgerond en is nu op kamers op het trainingscentrum voor zijn vervolgopleiding.
Samen met zijn studiegenoten zal het weer een hele belevenis worden!

gewoon een leuk filmpje... Banjer had de halve mand al meegeholpen voor ze bedachten dat het wel leuk was om te filmen haha
Vandaar dat het iets minder netjes gaat als dat ze van hem gewend zijn  :D

28-11-2020

Nu Banjer ouder is zijn de verhalen om over hem te vertellen wat minder. Niet dat er niet veel gebeurt, maar er gebeurt weinig nieuws.
Als de pup eenmaal bekent is met de oefeningen en het socialiseren is het de taak van het gastgezin om alles meer bevestigd te krijgen. Voor de pup moet het een gewoonte worden dat hij zonder aan de riem te trekken netjes uitgelaten kan worden, wanneer je stil staat je pup ook meteen stil staat en je aankijkt... 
In winkels moet hij rustig zijn en niet overal met zijn neus aanzitten, ook al ruikt het nog zo lekker. 
En de lastigste van alles, andere mensen en dieren negeren...
Dit alles leren de pups echt niet in een keer, dit moet je echt dagelijks blijven oefenen, als je eenmaal een zwak moment hebt kan het zomaar zijn dat een stap terug bent in je trainingen. Aangezien de pup ook gaat proberen hoever hij kan gaan, wat gebeurt er als hij wel naar een andere hond gaat, of met zijn neus in de schappen van de supermarkt gaat kijken wat voor lekkers daar is?
En gelukkig zijn onze pups zo! haha
Niets gaat vanzelf, je moet echt wel opvoeden en de pup alles leren en dus ook bijhouden.

Hieronder een filmpje waar Jorellie zich laat vallen.... kijk en hoe Banjer dan reageert.
En dat doet hij heel netjes!

16-9-2020

Banjer blijft een kanjer!

De berichten over Banjer blijven zo fijn om te horen! Hij vermaakt zich prima met alle gezinsleden, hij is geliefd en doet alles keurig netjes wat hem gevraagd wordt.
Ik durf hem bijna geen 'Wonderboy' meer te noemen, want dat schept natuurlijk verwachtingen en hij kan dan in mijn ogen een wonderboy zijn, dat geldt niet voor iedereen die hem leert kennen.

Met het warme weer mocht hij even afkoelen in het water, wat hij niet heel erg leuk vond eigenlijk haha
Daarentegen is het winkelen en de dieren bij de kinderboerderij wel meer zijn ding. Werken en belangrijk zijn, dat vindt hij leuk en zet hij zich echt voor in. Een geweldig mooie eigenschap voor zijn toekomstige baan. 
We kunnen natuurlijk heel veel aan onze honden leren, maar aangeboren plezier in werken is een echt voordeel.

11-8-2020

Banjer is verhuisd!

In eerste instantie zou Banjer tijdelijk logeren bij een ander gastgezin omdat Bliss loops was en de hormonen door het huis gierden. Dat was voor niemand prettig en de rust in een ander gezin was welkom.
Daarnaast zijn de nieuwe indrukken en levensstijl ook een goede nieuwe ervaring.
Dat de logeerpartij nu een verhuizing is geworden was niet de bedoeling, maar door omstandigheden de beste oplossing... en Banjer blijft hier gewoon te volgen.

Dag 1, 25 juli
Banjer mag een poosje bij ons logeren!
Vanmorgen hebben we hem opgehaald bij Petra. Wat een heerlijk hondje, Petra heeft hem al een goede training meegegeven!
Hij is super rustig, maakt vaak contact en reageert heel positief.
Hij heeft vanmiddag op een rustig tempo ons huis en tuin verkend, zat tijdens het eten rustig in de bench met deur dicht.
Vanavond na de wandeling zocht hij zelf ook weer de bench op en bleef daar een poosje met deur open.
Maar komt ook wel gewoon gezellig bij ons liggen.
Leuk! we hopen dat Banjer bij ons op een positieve manier ook weer veel nieuwe en andere leermomenten en situaties mee kan maken.

Dag 2, 26 juli
Wat een top hondje!
De hele nacht niet gehoord, toen we er zelf uitgingen dacht hij oké dan zal ik even een blafje laten horen.
Lekker rustig opgestart, meestal laten wij de honden even kort plassen en poepen.
Waarna ze eten krijgen en na een poosje als het wat gezakt is, gaan we wat verder wandelen.
Banjer loopt ook in een nieuwe omgeving rustig mee.

s'Middags kwam onze kleindochter Jedidja van twee jaar met haar ouders langs.
Banjer vond dit reuze interessant.
Ze is op gelijke hoogte als Banjer en zij is natuurlijk super enthousiast. Tegelijkertijd vind ze het ook spannend.
Zo krijg je een dubbele reactie waardoor een hondje weer anders reageert dan bij een volwassen iemand.
Dit heeft ook met de rangorde te maken, maar dat is een ander verhaal.
Bij contact tussen kinderen en honden is het belangrijk dat je beiden begeleid.
Wij gaan vaak naast het kind hurken en maken samen contact met de hond.
We proberen de kinderen te leren dat hoe rustiger zij zijn de hond daardoor ook rustiger wordt.
Vaak gaan kinderen met de armen omhoog bewegen, waardoor de hond nog enthousiaster wordt.

Nadat we allemaal rustig buiten aan de koffie zaten heb ik Banjer naast mij af gelegd.
Vervolgens kon Jedidja gewoon spelen en heen en weer lopen. Banjer bleef keurig naast liggen.
Af en toe liep ze op hem af, waarop hij zijn kop optilde en mij en haar aan keek.
Ze deden het beiden geweldig goed!
Wat een geweldig leermoment!

Dag 3, 27 juli
Ja je merkt dat Banjer snel went bij ons.
Hij is flink aan het uitproberen hoe ver hij kan gaan...
Hoezo afliggen...wat is dat....
Huh mag ik daar niet aan zitten???
Waarom zijn de aardbeien uit de tuin alleen voor mensen???
Leuk! wij vinden het een goed teken en blijven consequent in onze regels.
Hij heeft echt de puber leeftijd en het grappige is dat je ziet dat hij wel weet wat je bedoeld maar het gewoon even niet doet.
We proberen positief maar duidelijk te reageren en je merkt dat Banjer na even dwars te zijn zich er bij neer legt.
Op een ander moment trainen we dan met een paar brokjes de basis commando's weer even zodat het weer leuk is om gewoon te doen wat de 'baas zegt.

Vandaag veel indrukken gedaan;
Mee in de auto, een grote glasbak die geleegd werd, draaiende vrachtwagens, winkels, fonteinen, een boomstammen bruggetje...
Banjer deed alles heel relaxed.
Weinig onder de indruk van alles.

Dag 4 28 juli.
Vandaag al vroeg begonnen met een nieuwe ervaring.
De veerpont van Zeewolde.
Het gebrom van de motor en de trillingen op de vloer deden Banjer weinig.
Hij liep keurig mee de pont op en kon zelfs even onder commando blijven zitten voor een foto.
Later op de dag weer mee in de auto.
Na wat winkels in geweest te zijn, buiten in de winkelstraat een poosje op een bankje gezeten terwijl Banjer heerlijk de rust had om naast er te liggen.
Hij was ook hier zeer relaxed.
s'Middags kwamen twee iets oudere kleinkinderen 6 en 8 even langs.
Dit ging gelijk super goed omdat hun al goed weten dat je de hond eerst negeert en later pas mag aanhalen.
Banjer vond het prima en bleef er rustig onder!

Dag 5.
Tot nu toe is het lastigste als je buiten wandelt of traint dat je andere hondeneigenaren tegen komt.
Ze zien dat je met je hond bezig bent (aan zijn dekje en mijn contact met de hond) en toch laten ze hun hond met lange riem dichtbij komen.
Of ze zeggen heel gewoon; o leuk zullen we ze even neus aan neus laten.. dat mag wel toch wel....
Doorlopen werkt vaak niet omdat de honden al neus aan neus staan.
Of de andere honden al zoveel ruimte krijgen dat Banjer er echt onder of boven langs moet.
Dus alle focus is weg..
Vaak wordt mijn nee helemaal niet begrepen.
Het mooiste is als de ander zijn hond ook onder appèl heeft, dan kunnen we reuze goed langs elkaar heen lopen.

Week twee en drie.
Banjer is heel flexibel. Hij gaat volledig mee in ons ritme.
De nieuwe 'huisregels' zitten er al goed in. Ook al blijft hij soms als een echte puber de grens opzoeken.
Wil overal graag bij mee. Is dan ook in een andere omgeving heel relaxed.
Is rustig als er bezoek komt.
Kortom een heerlijk hondje die veel kan en wil leren.
~Fem~

Zoals te lezen is.... Banjer blijft een wonderboy.... 
Ik mis hem, maar weten dat hij het prima heeft verzacht het wel
~Petra~

6-7-2020

Ik kan weer niet anders dan zeggen dat het gewoon heel goed gaat!
Onze dag begint 's morgens om ongeveer 7 uur, we gaan dan eerst naar buiten voor een wandeling met ondertussen wat trainingsmomenten. Gezellig met ons drieën, want Bliss is nu ook mee. De ene keer loop ik in het midden, soms lopen ze samen links. Het lopen gaat net zo makkelijk, af en toe een voertje tijdens het lopen om ze attent te houden, maar echt nodig is het niet eens. Ze letten netjes op, ze trekken beiden niet aan de riem... ik ben apetrots!  Vooral op mijn kleine manneke...
Het gaat bij hem allemaal zo vanzelfsprekend, echt onvoorstelbaar.
Op het schoolplein, waar we wat ruimte hebben en zo vroeg nog stil is, doen we wat oefeningen linksom en rechtsom volgen, dan 'af en wacht' ,  weer volgen en we vervolgen onze route verder.  De oefeningen gaan prima, niets meer aan doen , behalve blijven herhalen dan.  We komen in een stukje park, waar Banjer wel even los kan. Niet dat er veel veranderd want hij blijft netjes bij ons, af en toe blijft hij ergens iets langer snuffelen, maar al snel komt hij weer bij ons.  Uiteraard beloont met een lekker voertje.  Wanneer we een andere hond signaleren lijn ik hem weer aan, hij mag niet leren om elke hond die we tegenkomen te begroeten, dus dat leren we hem van begin af aan. Honden kunnen ook van afstand ruiken, het enthousiaste begroeten is voor mij als geleider enkel maar heel vervelend als ik door wil lopen. Banjer komt meteen naar me toe en ik kan hem rustig aanlijnen, we gaan iets aan de kant zodat we elkaar netjes en vooral rustig kunnen passeren.  Ik roep ondertussen 'nee' zowel voor de andere hondeneigenaar, als voor mijn honden dat we geen contact gaan maken.  Zo is het voor iedereen meteen duidelijk en kunnen we elkaar rustig passeren.
Ik leer elke hond dat andere honden op afstand net zo leuk zijn. Niet alleen is het voor een hulphond erg ongewenst als ze elke andere hond willen begroeten, ze hebben tenslotte de taak om bij hun baas te blijven en te blijven opletten. Net als het aaien van de pup is de aandacht van een andere hond ook een afleiding. Als gastgezin van een pup in opleiding is het dus 1 van mijn taken om de pup te leren rustig te blijven en op mij te letten.  Best wel een lastige taak omdat andere honden natuurlijk veel leuker zijn, maar wel een hele belangrijke.
Nou krijg ik met het 'niet mogen aaien' al vaak het commentaar dat het zielig is, maar mensen bedenken niet dat ik als baas mijn hond heel veel aai en beloon en met hem spel... zie het als je kind waarvan je ook niet wil dat ze door iedereen aangehaald worden. Bekent en vertrouwd is goed, maar onbekenden hoeven mijn hond niet te aaien, dat hoeft van mijn hond ook niet...
Ander hondenbazen vinden het dus ook nog wel eens moeilijk te begrijpen als ik vraag om hun hond niet naar mijn hond te laten komen. Het standaard antwoord 'hij doet niets' is niet genoeg voor mij, Hij komt al ongevraagd op ons af, dus hij doet al wat... Hij zal waarschijnlijk niet bijten en schade veroorzaken, maar ik train mijn hond om rustig te blijven, dus ik vraag om de hond bij ons weg te houden.
Wanneer ik mijn pup toelaat om andere honden te begroeten kan ik verwachten dat het met het nodige enthousiasme gaat. Dat is met een pupje van 10 kilo nog niet zo erg, maar als hij straks groot is en zo'n 30 kilo weegt is het een heel ander verhaal. Om het over een jaar af te leren wat hij in zijn jeugd al kan leren geeft enkel maar voordeel.  

En om bij Banjer te blijven, hij doet dat fantastisch!  Hij wil wel graag naar andere honden toe, maar hij blijft wachten tot ik zeg dat het mag... en dat gebeurt enkel met Chenna en Bliss, zijn eigen speelmaatjes. Aan spelen geen gebrek en ik weet dat het goed is, dat weet ik met vreemde honden niet.

Na de ochtendwandeling gaan we eten en al snel liggen ze beiden weer te slapen, gezellig samen in de mand.
Deze keer gaan we in plaats van de wandeling rond het middaguur, naar het treinstation.  Dat ging ook alweer zo makkelijk.... Banjer blijft toch wel een wonderboy hoor... ( en ja, gelukkig toen wel een camera bij me)

12-6-2020

Ik kan niet anders dan heel positief blijven over mijn wonderboy... Hij doet alles echt uitzonderlijk goed en is zeer relaxt.
Inmiddels kent hij nu ook de oefening 'wacht', dat was wel lastig om in je eentje aan te leren. Normaal gesproken leer je wacht bij het eten geven aan, maar tja... hij zit al en wacht gewoon netjes, dus echt het commando 'wacht' was er niet duidelijk bij. Maar nu is het kwartje gevallen en zit het er in... 
We zijn 's morgens al vroeg op pad en dan kunnen we op het schoolplein hier vlakbij rustig trainen... (ik moet er echt eens echt om denken om de camera mee te nemen, sorry!)  Het is leuk om te vertellen maar nog leuker om er beeld bij te hebben natuurlijk.
Trainen in het centrum gaat ook al zo vanzelfsprekend.... behalve de laatste keer haha. Eindelijk had ik iets meer te doen als enkel maar gewoon mijn boodschappen met een hond naast me. Tot nu toe was het elke keer erg rustig in het centrum en deze keer eens niet. Er waren veel mensen, voor tegenwoordige begrippen dan, en nu kon Banjer het toch niet nalaten om de mensen nieuwsgierig te bekijken en vooral nakijken (nu had ik de camera wel mee!)
Hoe bizar dat je blij kan worden als het een keer iets minder goed gaat dan normaal haha
Maar het is ondertussen echt genieten van mijn kleine wonderboy en ik kan me al helemaal voorstellen hoe goed hij iemand kan gaan steunen in zijn toekomstige loopbaan. 

Sinds een paar dagen heeft banjer een nieuwe huisgenoot, Bliss. Zij is ook van Vom Falorie en gaat ingezet worden als moederhondje voor nieuwe pups in opleiding. Een leuke, rustige maar ook speelse dame die ons huishouden komt versterkten. Heel gezellig voor Banjer en voor mij. Het is natuurlijk nog even wennen en aftasten hoe we met elkaar om gaan maar het gaat al heel snel heel goed samen.
Banjer miste wel het knusse kussen van een ander hondenlijf, die heeft hij bij Bliss wel gevonden. Ze zoeken elkaar echt op en liggen vrijwel altijd samen in 1 mand. Af en toe even spelen en dan slapen ze al weer. 

23-5-2020

Ik kan niet veel meer vertellen als dat alles wonderbaarlijk goed gaat... Wonderbaarlijk omdat hij met zijn 4 maanden nog maar een pupje is wat eigenlijk nog lekker onbehouwen, slungelig en een beetje ondeugend moet zijn...
Dat is hij in zijn training totaal niet, hij pakt alles zo mooi op en blijft keihard zijn best doen. Ik ben zo trots op hem!
Wanneer we gaan winkelen loopt hij mee alsof hij het al jaren doet... In de buurtsuper, naast het winkelwagentje wat ik voor zo'n ukkepuk al een hele prestatie vindt. Als we stil staan omdat ik even iets uit moet zoeken, gaat hij rustig naast de kar zitten en als het hem te lang duurt gaat hij er maar bij liggen.. rustig wachten wat komen gaat.
Laatst kwamen we een blindengeleidehond tegen in de buurtsuper, dat is natuurlijk wel even heel vreemd, meestal is hij de enige hond.
Hij wilde er natuurlijk wel naar toe, maar 2 keer zeggen dat hij toch echt zijn aandacht bij mij moet houden en de andere hond zijn werk moet laten doen was het klaar. Hij had er geen aandacht meer voor, zelf niet toen we als geleiders van een assistentehond aan de praat raakten. Dat zijn toch ook wel de leuke momenten van een pup in opleiding hebben, je hebt snel gespreksstof.
Een ander 'wauwmomentje' had ik toen ik voor we naar de winkel gingen Banjer zijn jasje aan deed.  Dit is meestal met de pups nog wel een gefriemel, waarbij ze niet echt stil willen staan... maar wonderboy Banjer stond strak naast me, alsof hij zeggen wilde;  'kom maar op baas, dit doen we ff samen' 
Pffffft.... had ik al gezegd dat hij net 4 maanden is?
De meeste hulphonden doen dit wel, maar pas met 7 of 8 maand...
En dan hebben we het nog niet eens over de nieuwe oefeningen die hij leert. Omdat hier de voetpaden als fietspaden worden gebruikt vind ik het voor de hond veiliger om rechts te lopen, in plaats dat ik links van het pad loop.  Dus dat wilde ik Banjer ook leren, rechts lopen, en daar horen dan de oefeningen als 'wachten bij de stoeprand en aan de voet' bij. Normaal is dat nog wel een lastige omdat ze dan toch weer links willen, maar je raad het al... Banjer doet het gewoon...
Net als de oefening 'plat' die ik nog niet met hem gedaan had, maar mijn dochter er binnen een minuut in had.

Maar na deze ophemeling en totale verbazing over een jonge pup kan ik gelukkig ook melden dat er echt wel normaal puppy-ondeugd in zit!
Weer een loshangend stukje behang dat hem stoorde, ik kon het gelukkig nog net redden... ik dacht dat hij met zijn bal speelde tot het overbekende scheurgeluid... oeps...
En mijn thee en handdoek in de keuken moet ik ook nog wel eens ergens oprapen... 
Uitslapen doet hij niet aan...
En eindelijk is de ingang naar het konijnenhok nu te klein voor hem en kunnen enkel de konijnen zelf het hok in en uit...
Met de bal spelen, vooral zelf die bal alle kanten opmeppen, vind hij geweldig leuk tijdverdrijf...
Al met al een heerlijke normale pup met een bijzonder randje... nu al, met 4 maanden... 

4-5-2020

Het blijft een feestje met Banjer in huis... al moet ik eerlijk bekennen dat de lange dagen en de korte nachten wel aan een verandering toe zijn haha. Maar ja, het hoort erbij en tot nu toe is dat het enige waar ik iets over te klagen heb.
Hij is echt een heerlijk, vrolijk en leergierig ventje, wat wil ik nog meer!
Hij is intussen al zo rustig aan de lijn dat hij naast het karretje de winkel in kan, dus vanaf nu doen we onze boodschappen samen. Ik houd het nog wel bij kleine boodschappen, als ik meer nodig heb laat ik hem nog even thuis, dat vind ik dan net weer iets te veel van het goede.
Langzaam maar zeker leert hij er zo steeds weer wat bij, zoals zijn eigen beeld zien in een spiegel of een winkelruit,  die momentjes zijn altijd weer leuk.
In huis is hij rustig, hij speelt wel met zijn eigen speelgoed, alles wat niet mag haal ik meteen bij hem weg en hij blijft er dan ook weer meteen vanaf.... (nog nooit eerder waren pups zó braaf!)
Met zijn eigen speeltjes kan hij flink lol hebben, een bal aan een touw, zijn fleeceflos, een andere bal, de ringenbal... hij rent er mee door de kamer, gooit ze neer, pakt ze weer op en ineens ligt hij weer ergens languit... 
We hebben ook een echte boswandeling gemaakt, aangezien dat meestal toch te lang lopen is voor zo'n kleintje nam ik ook de fietskar mee, die kan ook als buggy, Dan konden wij gewoon lopen en als we merkten dat Banjer moe werd kon hij in de kar even uitrusten. Gelukkig deed hij dat ook, hij ging er rustig in liggen en liet zich mooi rijden.
Als echte retriever hebben we de uitdaging om hem niet te leren zwemmen, nou ik kan vertellen... dat was niet zo moeilijk. Er is hooguit een teentje nat geworden, verder bleef hij maar al te graag op het droge, dit hebben we uiteraard flink beloond.  

24-4-2020

Elke dag is een feestje met Banjer, wat een heerlijk karakter heeft hij toch... al mag hij van mij de dag wel wat later beginnen, maar ja... dat hoort erbij als je een pupje bent. Vroeg opstaan en na een uurtje, als je buiten bent geweest, gespeeld en gegeten hebt, weer in slaap vallen. Hij wel!
Elke dag leert hij ook wel weer iets bij, al is het enkel maar dat er meer regelmaat komt, weer een stukje verder wandelen, een stukje los lopen waar het kan.
Vooral dat los mee wandelen is met hem heel bijzonder.
Hij gaat eerst naast me zitten zodat ik hem los kan maken van de riem, dan geef ik hem vrij en loop ik weg. Hij kijkt dan even vreemd op en begint dan heel hard rond te rennen haha.  Dat duurt hooguit een minuut en dan komt hij weer naast me lopen... Uiteraard beloon ik dat meteen met een voertje, maar van mij mag hij ook wel een beetje rondstruinen. Zo vroeg komen we niemand tegen en hebben dit kleine stukje even voor onszelf... daar moeten we gebruik van maken. Maar zo gauw als hij weer naar me toe komt beloon ik hem weer en ben toch wel heel trots op dit kleine manneke.
In de buurt worden we ook regelmatig aangesproken door andere hondeneigenaren hoe mooi het is om zijn aandacht voor mij (of het voertje ;) ) te zien.. 
Jhaaa, ik ben trots!
Gister zijn we voor het eerst een winkel in geweest, een ruim opgezette winkel waar ik dan welliswaar een karretje mee moest maar wel de nodige aandacht aan Banjer kon geven, zonder de 1,5 meter regel te verwaarlozen.  Banjer vond het maar wat spannend, hij vond alle nieuwe geuren echt geweldig!  Veel doen in de winkel hoefde gelukkig niet, maar we namen alle tijd om te ontdekken.  
Zoveel prikkels, dat zou mij mooi een hele rustige middag opleven dacht ik... helaas... al die prikkels moesten verwerkt worden in nog meer ontdekken thuis... slapen kwam niet in hem op. Ach ja, elke pup verwerkt de prikkels op zijn eigen manier. Goed om te weten, dan kunnen we er rekening mee houden.
Ondertussen hoop ik wel dat hij (nog) sneller gaat groeien, zodat hij het konijnenhok niet meer in kan... ik ben hem nog wel eens kwijt...
Ook weer een gezellige wandeling met Chenna, en als je dan moe bent ga je gewoon een stukje mee op de schouder 

15-4-2020

Hij groot als kool! En niet alleen zijn lijfje!
Wat een heerlijk hondje om mee te trainen, zo klein en jong als hij is, hij heeft heel erg veel plezier in het uitvoeren van opdrachten. Soms doet hij ze zelfs al voor ik ze vraag. Zoals netjes wachten voor hij mag eten, Ik loop met de bak voer naar zijn eetplekkie en daar zit hij dan al, ik kan rustig de bak voer neer zetten en wanneer hij me dan aankijkt krijgt hij een 'yes' en mag hij eten... Dat is toch heel knap als je nog maar 3 maanden oud bent. Hij doet eigenlijk alle opdrachten al heel goed en altijd met heel veel plezier, dat maakt trainen met hem wel heel erg leuk.
Daarnaast moet hij natuurlijk ook de wereld om hem heen verkennen en ontdekken. We lopen steeds een beetje andere routes en ook een beetje langer. 
Vanwege de corona is het wel stiller op straat en rijden er minder auto's, die moeten we dus ook een beetje opzoeken. Zo kwamen we ook een stratenveger tegen, maar dat kon Banjer niet veel schelen, hij liep er gewoon langs, nieuwsgierig kijken maar geen spanning.
We gaan met de auto naar andere plekken toe, zo zijn we naar mijn dochter geweest om daar samen met haar hond een stukje te lopen. Daar kon hij los en keuvelde hij lekker achter Chenna aan, alsof hij er al vaker was geweest.
Ook op visite bij mijn moeder was hij enkel maar blij met de grote tuin die daar is, hij blijft keurig in de buurt maar voor de zekerheid wel aan een lange lijn. Bij voor hem vreemde mensen, is hij ook net zo rustig als bij mij, gewoon als een pupje. Hij vindt er niets spannends aan, alleen maar leuk.
Ook een rondje door het winkelcentrum doen we nu eerder als normaal, even wat meer drukte opzoeken, weer een ritje met de auto die ook al minder spannend wordt, en ook hier is hij gewoon lekker pup en ontdekt steeds meer.

7-4-2020

De eerste weken gaan rustig voorbij, zoals bij elke pup is het eerst belangrijk om hem zindelijk maken, de bench leuk te gaan vinden, alleen in huis blijven... de dingen die we over 2 maanden gewoon voor lief nemen... maar ja, het moet wel eerst aangeleerd worden, niets gaat vanzelf.
Dat is ook helemaal niet erg, dat maakt het wat mij betreft juist leuk! Niet dat ik geen frustratie momentjes heb, maar die zijn zo weer verdwenen.
Daarbij is mijn rust leerzamer als mijn frustratie en geniet ik toch voornamelijk van de kleine Banjer die elke dag weer iets nieuws ontdekt.
Hele simpele dingen zoals het spelen met zijn speeltjes, de bal, een gevlochten fleece touw en op dit moment zijn favoriet een hard stuk bot. Dat bot vervangt mijn kasten waar hij al vol overtuiging aan begonnen was maar waar ik toch niet erg blij mee was. Afijn, gewoon puppengedrag.
In mijn tuin heb ik konijnen en cavia's, die zaten tot nu toe gewoon in hun ren en Banjer reageerde helemaal niet op hen. Twee konijnen mogen van mij wel wat meer ruimte en zouden prima los in de tuin kunnen, dat is voor Banjer meteen een mooi lesje 'omgang met andere dieren'. Het is uiteraard niet de bedoeling om achter ze aan te gaan rennen. Helaas vinden de konijnen hem heel eng en vluchten snel weg, wat het voor Banjer extra moeilijk maakt om er niet achter aan te gaan, maar het lukt!
Knappert dat hij is!
Wanneer de konijnen rustig zijn is er helemaal niets aan de hand en snuffelt Banjer gewoon op zijn eigen plekje. Ze wennen vast wel aan elkaar en we zijn pas begonnen, dit gaat wel goed komen...
Na alle nieuwe indrukken in huis gaan we ook buitenshuis wat meer prikkels opzoeken. Hij loopt inmiddels al redelijk netjes mee, dus we kunnen wel wat meer buurt verkennen. Hij kijkt zijn ogen uit, ruikt van alles maar loopt toch netjes mee.
Zo lopen we ook voor het eerst naar de buurtsuper, nu doe ik hem zijn jasje aan, zodat hij daar ook meteen herkenbaar is als hulphond in opleiding.
Vanwege de corona kunnen we niet in de winkel trainen, maar buiten met de rammelende winkelwagentjes en mensen die af en aan lopen komen er al genoeg prikkels binnen. Weer wat ontdekt en thuis valt hij na het eten in een diepe slaap... rust....

16-3 2020

Samen met mijn dochter (24) heb ik Banjer opgehaald bij de fokker, het was geen al te lange rit, maar voor banjer wel zo fijn om op schoot te mogen zitten tijdens de eerste autorit... en ja, mijn dochter vindt dat ook heel leuk.
Het ging dus prima die eerste rit... als hij niet gewoon zijn plas had laten lopen... oeps... naja, dat kunnen we wel weer schoonmaken.
Thuisgekomen volgde eerst de begroeting met Skai. Dat doen we altijd even aan de overkant van de weg op een grasveldje. Neutraal terrein en rustig. Dan hebben ze geen afleiding en kunnen ze elkaar even besnuffelen. Dat is vooral voor de oudere hond belangrijk, want wie komt er nu zomaar even bij?
Daarna samen naar binnen, daar kon hij de kamer rondsnuffelen.
Banjer is relaxt onder alles, niets maakt echt veel indruk.
Uiteraard liggen er direct al wel wat plasjes in huis, deels toch wat spanning natuurlijk en hij weet nog niet waar het wel mag. Dus als we dan zien dat hij wil gaan plassen pakken we hem op en brengen hem naar het grasveldje aan de overkant van de weg.
Minuut 1 en we beginnen al met het zindelijk maken... 

Van het zindelijk maken heb ik totaal geen verwachtingen, het kan heel snel gaan maar de ervaring heeft al geleerd dat geen één pup hetzelfde is en elke pup het op zijn eigen manier oppakt. Dus zoveel mogelijk oppakken en naar het gras brengen, opruimen en weer doorgaan.

Dan komt de eerste nacht en ook die is altijd weer een verrassing... zou hij stil blijven?
Helaas... hij blijft piepen en blaffen, dus ik pak mijn dekbed op en ga op de bank liggen, nadat we alsnog even naar buiten zijn geweest.
Nu is het in elk geval stil.
Tja, die eerste weken moet je maar voor lief nemen, het hoort erbij...

Maar dan begint de dag en gaan we een beetje wandelen en ach, dan ben je die nacht zo weer vergeten... wat een heerlijk droppie en wat loopt hij al gezellig mee. 
Het is nog vroeg, het is stil dus Skai mag ook even mee en hij huppelt stoer achter haar aan

De eerste week verloopt zoals het met elke pup hoort te gaan, hij eet, drinkt, slaapt, plast en poept... en hij speelt met een bal of met Skai... het is genieten, zo heb je geen tv meer nodig..
Dan is het de dag dat Skai gaat verhuizen naar haar forever home en moeten Banjer en ik het samen doen.
Gelukkig geen probleem, hij vind mij ook leuk!
Wanneer we gaan wandelen geef ik hem nadat hij zich heeft ontlast een brokje tijdens het lopen en hij heeft al snel door hoe hij meer brokjes kan krijgen!
Wat een leergierig mannetje!
Vol verwachting draaft hij keurig naast en uiteraard krijgt hij hiervoor zijn welverdiende brokje.
Zo kunnen we niet zijn hele rondje van ongeveer 10 minuutjes lopen dus na een paar meter geef ik hem niets meer en lopen we gewoon verder. Een stukje over straat, een stukje over het gras. Zo leert hij al snel dat er verschillende ondergrond is en dat hij op beiden ook gewoon kan lopen.
Hij mag wat snuffelen, dat is belangrijk dat hij weet wat er is en zo lopen we weer richting huis. Hij blijft keurig naast me lopen... wat een knappert

In de dagen erna doen we dit, ik train niet te veel, hij moet ook ontspannen met me meelopen en elke dag gaat het beter.
Hij mag, als er verder niemand is, ook even los op het grote veld. Dat vindt hij geweldig! Nu kan hij even echt rennen!
Nou, dat rennen van hem valt wel mee, hij blijft vooral rond mijn voeten rennen haha.
Een goeie les om op mij te letten, want ik loop dan ineens wat harder weg, vooral als hij net iets heel lekkers heeft geroken en even niet op mij let. Maar dan komt hij toch al weer snel achter me aan. Wat uiteraard weer goed beloont wordt!

We hebben ook ons eerste autoritje samen gemaakt, netjes in de bench in de auto... dat vond hij wel spannend maar dat is logisch de eerste keer. Gelukkig wende het snel en ging hij rustig liggen.
We moesten voor zijn 2e enting naar de dierenarts, ook weer een mooie ervaring en met hele lieve dierenartsen is het meteen een hele leuke ervaring geworden.

In huis zijn we bij gebrek aan een ouder speelkameraadje hersenwerk gaan doen. Heel simpel door een oude broek te gebruiken, de pijpen heb ik dichtgeknoopt en zo kun je brokjes verstoppen in de pijpen, onderaan voor de beginnende speurneus, en in de zakken. Een leuk spelletje waar hij ook moe van wordt. 
Van rennen en druk spelen worden ze ook niet altijd rustiger, van wat hersenwerk wel.