Skai is mama
Heel fijn om de pups terug te zien via de gastgezinnen... en zo te zien gaat het ze prima!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aan al het mooie komt een eind...
Silver is al een week in haar gastgezin en ik hoor leuke berichten, zie mooie foto's, ze vermaakt zich daar prima.
Smokey gaat maandag naar zijn gastgezin, dan zit het er voor mij op en kan ik terug kijken op een waanzinnig mooie ervaring!
Ik dacht te weten hoe het zou zijn, een nestje puppy's, ik had al van meerdere fokkers meegekregen hoe het was in mijn tijd dat ik gastgezin bij Desudo was.
En daar ging het om grote nesten... 8, 9 of 10 pups was geen uitzondering.
Ik was dus van te voren al goed bewust van de hoeveelheid werk dat me te wachten zou staan.
Dan zijn 2 puppy's natuurlijk peanuts!
En ik moet zeggen dat ik het zo ook heb ervaren.
2 puppy's is echt geen werk, het houd je bezig, dat wel.
De eerste 4 weken is het enkel maar genieten, moeders doet alles nog, ze ruimt de drollen en de plasjes op, ze voedt ze, ze speelt met ze en knuffelt met ze.
Ik mocht toekijken hoe het wonder van volledig onbeholpen zich ontwikkelde naar pups die zichzelf kunnen redden...
En ik denk dat je daar met maar 2 pups ook écht van kan genieten.
Wanneer het opruimen dan uiteindelijk toch voor mijn rekening komt is het nog altijd geen werk en het voeren, het spelen en het knuffelen uiteraard al helemaal niet haha.
Al liet ik dat ook veel over aan henzelf. Ze speelden samen, ze sliepen samen, ze aten samen...
Het was echt 8 weken puur genieten van deze 2 kleine wondertjes.
Was er dan helemaal niets wat tegen viel?
Jawel... het niets doen!
Ik ben niet van het toekijken, ik wil wat te doen hebben!
En ondanks dat het echt genieten was om toe te kijken hoe moeder natuur het allemaal geregeld heeft, niets kunnen doen en wel thuis moeten blijven is echt geen hobby van me.
Ik was blij toen ik na die eerste 4 weken taken van Skai over kon nemen.
De eerste papjes, de brokjes... het opruimen vind ik nog altijd niet leuk haha
Maar ik was weer wat bezig, al was het heel bescheiden...
Toen ze eenmaal de kamer en de tuin tot hun terrein mochten rekenen kwam er bij dat Skai moest leren om met zulke kleine wezentjes om te gaan.
Ze is een super goeie moeder, maar spelen met hulpeloze pups is wat anders als met rond rennende pups..
Er kwam dus een afscheiding in de kamer, pups aan de ene kant, moeders aan de andere kant.
Alleen even samen om te drinken, maar als het spelen weer te hard ging, dan weer time-out.
Zo leren ze allemaal wat, maar mijn droombeeld was dat ze gewoon allemaal samen konden haha
Ach, je kunt niet alles hebben.
En nu met alleen Smokey nog thuis is het bijna zoals je elke pup van 8 week in huis hebt.
Met 1 pupje loop je makkelijk even aan de riem naar buiten om te ontlasten, al is het verder nog hetzelfde als met Silver samen. De tuin is nog altijd een makkelijke en veilige plek...
En dat is nu dus ook een nadeel haha
Mijn tuin is net als de huiskamer, die moet schoon blijven van uitwerpselen, maar met een nestje pups ontkom je er niet aan.
Met 1 pup op de arm de deur door is al een dingetje, met 2 pups voor mij ongeveer onmogelijk haha
Ik kan nu zeggen dat 8 weken pups in huis ook wel genoeg is...
Het was prachtig, maar genoeg.
Ik ben toe aan nachten door slapen, een schoon huis, de meubels weer op hun normale plek en alle hekwerken weg... al die oefeningen om daar meerdere keren per dag overheen te stappen pffffft LOL
Ik bedoel, het hekwerk in huis om moeders en pups te scheiden en hekwerk in de tuin om het stukje rotzooi te beschermen van pups, of andersom, maar waar ik wel steeds overheen moest als de cavia's verzorgt moesten worden en ik in het schuurtje moest zijn.
Ik ga na maandag me op Skai richten, ze gaat weer terug de opleiding in, kijken wat de toekomst ons verder weer geeft.
Hopelijk volgend jaar meer pups! 2 is leuk voor een eerste keer maar het mogen er van mij wel meer worden!
Alles heeft zn charme... deze 2 boevies hebben een eigen plekje in mn hart veroverd en gaan uiteindelijk weer het verschil maken in een mensenleven als psychiatrische hulphond...
~Petra~
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Morgen zijn ze al weer 7 weken oud... oud genoeg om uit te vliegen...
Vorige week zijn ze geënt en gechipt, wat ze gelaten over zich heen lieten komen, ze zijn er klaar voor. Maar ik mag ze nog een paar daagjes langer hier houden.
Ze hebben nu ook hun officiële namen, reutje Smokey en teefje Silver.
Silver gaat over een paar dagen naar haar gastgezin, Smokey een weekje later.
De afgelopen weken zijn ze in een soort stroomversnelling gegroeid lijkt wel. Mochten ze eerder even los in de kamer... nu roepen ze dat ze er uit willen en de tuin in! Soms gaat het zelfs helemaal goed en ontlasten ze zich in de tuin, zonder eerst de ren te bevuilen. Wow, dat is toch zó fijn! haha
Buiten moet ik het ook opruimen maar binnen is net iets erger, daar gooi je een plens water over een plas en het droogt wel weer. Binnen heb je doekjes etc. nodig.
En als ze eenmaal ontlast zijn is het buiten veel leuker als binnen. Ze rennen heel wat af samen, ravottend en ontdekkend. De cavia's worden bekeken maar zijn niet bijster interessant, grassprieten worden tussen de stenen uit getrokken, hoef ik dat niet meer te doen, alles is leuk!
Met mooi weer kan de deur open blijven en mogen ze van binnen naar buiten, lekker een half uurtje dollen. Dan zijn ze weer moe en worden of heel erg druk of ze gaan liggen. Tijd dus om te slapen. De ren gaat weer dicht en ze ploffen al snel neer, in een rustige slaap.
Skai doet niet altijd met ze mee met het spelen en het drinken bij moeders is ook niet echt meer gewenst, een enkele keer is ze er bij maar meestal blijft ze aan de andere kant van het hek.
Het zijn nog de laatste dingetjes die we kunnen doen... De bench leren ze al door ze daar eten te geven
Af en toe een halsbandje om, misschien al een keertje mee naar buiten, naar het gras aan de overkant? Wie weet :)
~Petra~
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De tijd gaat maar door en met zoveel leuks en gezelligheid in huis gaat die tijd héél snel!
4,5 week oud... en nu moet ik wel aan de bak hoor. Al is het met 2 pups nauwelijks werk te noemen. Skai komt nu minder bij ze dus moet ik een plasje of een drolletje opruimen.. het liefst voor ze er doorheen banjeren...
Voor de kist heb ik een ren gemaakt, nu hebben ze een speel/slaap ruimte en een plek om zich te ontlasten, waar ze ook spelen en ravotten hoor, en dat doen ze keurig. De meeste plasjes belanden op de daarvoor bestemde mat. Het enige wat beter zou kunnen is dat ze zich tegelijk zouden mogen ontlasten en dan het liefst ook alles hahaha.
Maar dat is maar gekheid hoor, Sjors en Sjimmie (zo noem ik ze) zijn echt voorbeeldige pups, ik had het niet beter kunnen treffen.
Sinds een paar dagen eten ze 4 keer per dag een papje van brokjes, Skai ging steeds minder naar ze toe dus dan is het tijd om aan vast voer te beginnen. Heel voorzichtig werden de eerste bordjes schoon gelikt... Nu smullen ze er van.
Ook even los door de kamer is een ware happening. Eentje die smaakt naar meer!
Al hebben ze nu meer ruimte en zicht dankzij de ren, die hele kamer is toch wel veel leuker en dat laten ze weten haha
Dan staan ze te piepen aan de rand van de ren, maar ik wil ze nog niet de hele dag door de kamer hebben lopen. Alles rustig aan.
Ondanks dat ze ondernemend en levendig zijn, slapen ze ook nog heel veel en dat hebben ze nodig ook. Elke keer de hele kamer door zijn voor nu nog te veel prikkels.
~Petra~
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
In middels zijn de pups 3,5 week oud. Voor mij is er nog altijd niet veel te doen maar vooral de laatste week veranderd er wel het een en ander.
Zo wordt het tijgeren door de kist al steeds vaker afgewisseld met opstaan en wat stapjes zetten. Hele wankele stapjes maar oefenen baart kunst, voor je het weet lopen ze door de hele kist heen.
Ze zijn ook meer aan het spelen, elkaar eens uitdagen met een poot aantikken, dan bijt de een de ander in de billen. Het is geweldig leuk om te zien!
Af en toe hoor ik een mopper, dan kijk ik wat er gebeurt en is er 1 aan het stoeien met een knuffel. Schudden en bijten alsof het niets is!
Dat ze beiden meer willen als wat wankel lopen vertellen ze ook, een heel frustrerend gepiep met een blafje er tussen door en dan zie ik ze zwoegen door de kist.
Tja, het is niet makkelijk om pup te zijn.
Ik let dan op wat Skai doet, en meestal doet ze niets, blijft ze gewoon liggen waar ze ligt. Een enkele keer komt ze kijken wat er aan de hand is.
Skai ligt ook niet meer de hele tijd bij de pups, ze zoekt haar eigen plekje op. Komt af en toe even kijken in de kist, gaat bij ze liggen als ze moeten drinken en speelt met ze.
Elke dag komt er meer energie bij de pups, maar het gaat nu nog met kleine stapjes. Nog even rust voor mij, al word ik ook langzaam aan het werk gezet met verschonen van het kleed en een enkel plasje opruimen.
Tot nu toe ruimt Skai alles nog keurig op... zij is echt een top moedertje..
~Petra~
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
mama Skai en papa Abe
2 juli 2019 zijn er 2 pups geboren
Een reu en een teefje
Skai is nu mama en een hele lieve zorgzame mama. Zo lief als ze voor haar baby's is, het is een genot om naar te kijken... en de eerste weken is er niet veel meer te doen als kijken en genieten...
De eerste dag wijkt Skai niet van hun zijde, nauwelijks om te eten of te drinken, laat staan naar buiten om zich te ontlasten. Als de nood dan echt te hoog wordt is het een hele snelle spurt naar het gras en weer terug naar huis.
Dan worden de kids weer gelikt en verzorgt, blijft ze dicht bij ze en houd alles goed in de gaten. Skai regelt alles wel, de pups komen niets te kort. Vind ze dat er 1 niet snel genoeg komt drinken? Dan helpt ze haar wel even en duwt haar met de neus naar haar tepel... zó lief!
~Petra~
Geduld...
Inmiddels verblijft Skai bij het gastgezin (Petra) waar de pups binnenkort geboren zullen worden.
Niets is zo onzeker als een drachtige hond... de eerste weken zie je niets aan haar, misschien is ze iets aanhankelijker maar daar kun je je makkelijk in vergissen.
Het is nu 5 weken na de dekking en verbeeld ik het me nou of is ze echt ietsje dikker aan het worden?
Geduld is een schone zaak...
Ondertussen worden wel de eerste aankopen gedaan die nodig zijn voor de bevalling.
En Skai? is de rust zelf...
~Petra~
Als alles volgens plan verloopt verwachten we in Juni pupjes van Skai. Een spannende tijd is aangebroken!
